Op dit moment voeren René Janssen en ik voor ARK Rewilding een nieuwe studie naar terreingebruik van Wilde katten uit. Voor de duidelijkheid: de wilde kat is een echte andere soort dan onze (al dan niet verwilderde) huiskatten. Dat zie je ook als je er een in handen hebt: echt gezonde, vitale dieren! Meer over de wilde kat, ook hoe je ze herkend, vind je op de site van ARK Rewilding.
We zijn nu bezig met vangen en proberen te zenderen. Het resultaat wordt het einde van dit jaar gepubliceerd.
Afgelopen seizoen weer veel kunnen werken met cameravallen. Onder andere samen met agrarische collectieven in Fryslân. Zij zetten camera’s bij nesten van weidevogels, ik analyseerde de beelden en maakte kaarten, grafieken en schatte met statistische rekenmodellen de dagelijkse nestoverleving. Daarnaast ook in het Utrechtse weidegebied gewerkt.
En er zaten weer prachtige en spannende beelden bij:
In 2014-2015 voerden Mulder Natuurlijk, Bionet Natuuronderzoek en ik voor ARK Rewilding Nederland een studie uit naar terreingebruik van wilde katten in Limburg. Naast een GPS-logger, die de dieren na verloop van tijd verliezen, kregen ze ook een meer permanente merkteken: de welbekende ‘chip’, een onderhuidse transponder zoals ook veel huiskatten en honden (zouden moeten) hebben. Een van de katten die we vingen en een tijd konden volgen was ‘WK2’, een stevige man van naar schatting 4 jaar oud.
In maart 2023 werd op de N281 bij Nijswiller een wilde kat aangereden. Deze is gecontroleerd op een chip, en het bleek ‘onze’ WK2 te zijn. Naar schatting 13 jaar oud, volgens planning de logger (allang?) verloren, en in goede gezondheid. Extra treurig dat het dier onder de wielen van een auto moest eindigen.
Ook dit jaar monitoren Altenburg & Wymenga, Ecosensys en ik in opdracht van de provincie Friesland het effect van marterbeheer op nestsucces van weidevogels in Fryslan. Dat kan alleen dankzij de inzet van vrijwilligers van de collectieven. En zij hebben de eerste nesten zijn alweer gevonden.
Vanwege een achteruitgang in aantallen sinds midden vorige eeuw, staat de haas staat op de nieuwe Rode Lijst . Dat gebeurde niet alleen in Nederland overigens, ook in een aantal ons omringende landen zijn er zorgen, en staat de haas op de Rode Lijst. In dit rapport zetten de Zoogdiervereniging en ik zetten de cijfers op een rij. Maar vaststellen is een, er iets aan doen is twee. Daarom formuleerden we, op basis van onderzoek uit Nederland en buitenland mogelijke maatregelen om iets voor de haas te doen.
Afgelopen maanden werkte ik voor de Zoogdiervereniging aan de Rode Lijst. De Rode Lijst is een publicatie van de rijksoverheid waarin gesignaleerd wordt hoe het gaat met planten en dieren: welke soorten zijn bedreigd (of zelfs verdwenen) en welke niet. De Zoogdiervereniging heeft het basisrapport voor de Rode Lijst Zoogdieren gemaakt. Rode Lijsten worden elke tien jaar door het Rijk geactualiseerd en vastgesteld. Voor het maken van de Rode Lijst wordt zowel gekeken naar de zeldzaamheid nu, als naar de trend in aantal en verspreiding sinds 1950.
Mijn rol was, naast het inbrengen van kennis van (historische) verspreiding van soorten, vooral de gegevens via statistiekprogramma R te stroomlijnen, samenvatten, en zorgen dat de beoordeling op basis van deze gegeven geautomatiseerd verliep. Tot slot zorgde ik ervoor dat de kern van het basisrapport via Rmarkdown automatisch werd gegenereerd, met de cijfers over trends, verspreiding, en beoordeling op de juiste plekken. Dat verkleind sterk de kans op zetfoutjes. Dezelfde aanpak volg ik overigens ook voor het opstellen van de rapporten over nestsucces voor de weidevogelcollectieven in Fryslân.
Gelukkig kun je tegenwoordig een hoop ecologie vanuit huis doen. Dit jaar ben ik betrokken bij veel projecten met radiotracking, het volgen van dieren met behulp van radiozendertjes. Steenmarters en vossen moeten we nog op afstand uitlezen, maar de zeearenden die de Werkgroep Zeearend Nederland van een GPS-logger heeft voorzien kunnen we van achter het bureau volgen.
Een statische kaart met locaties vertelt maar een deel van het verhaal, daarom heb ik mezelf aangeleerd om de bewegingen die worden vastgelegd te animeren. Een voorbeeldje is de rondvlucht van arend ‘Dordtse Biesbosch 2019’ van maart dit jaar:
Dit jaar hebben Ecosensys, Altenburg & Wymenga en ik, samen met weidevogelbeschermers, een flinke hoeveelheid nesten van weidevogels gevolgd. We hebben alle beelden bekeken en zetten die nu om in interessante tabellen, grafieken en statistieken. Zo krijgen we een goed beeld van de knelpunten in de nestfase. Maar het levert ook mooie plaatjes op.
Ik werk komende maanden voor de Zoogdiervereniging aan het voorstel van de nieuwe de Rode Lijst Zoogdieren. We doen dit in opdracht van het ministerie van LNV. Ik zal me binnen het teambezighouden met analyse, en via een script opstellen van de Rode Lijst. De nieuwe lijst wordt nog meer data driven, wat me natuurlijk helemaal aanspreekt. Het is een uitdagende klus, mede omdat er moet vergeleken met referentiejaar 1950. We gaan dus ook flink graven in de archieven.
Lees meer over de rode lijst in dit natuurbericht of in de Zoogdier van herfst 2019.
Ik ga het vijfde en laatste jaar vleermuismonitoring van Windpark Westermeerwind / Nop Agrowind in. Met automatische detectors monitor ik voor Altenburg & Wymenga vleermuisactiviteit aan de voet en rond de gondel van turbines in dit windpark. Zowel op land als op het IJsselmeer.